COVID 19 KARŞISINDA TOPLUMSAL DUYARLILIK ŞART...

COVID 19 KARŞISINDA TOPLUMSAL DUYARLILIK ŞART...

Kasım ayında Çin'in Wuhan kentinde bütün dünyayı sarsan bir virüs ortaya çıktı. Virüs ilk başta hastalığın merkezi de dahil olmak üzere hemen hemen hiçbir ülkede ciddiye alınmadı. Ta ki Ocak başında önce bölge ülkelerde sonra yavaş yavaş Avrupa'da kitleler halinde ölümlere yol açıncaya kadar…

Aylarla ifade edilecek kadar kısa bir zaman zarfında dünyanın her bölgesine yayıldı.Yaşanan ölümler, vaka sayılarının artması insanları o alışagelmiş düzenlerini bozmuş ve günlük yaşamları değişmişti.
Karantina günleri başlamış,herkes disipline olmuş, sosyal mesafe ve maske kuralına büyük oranda uyulduğu görülmüştü..

Ancak iktidarlar halk nazarında taraftar kaybetmemek ve ekonomik krizlerin derinlemesine yaşanmaması için uygulanan yasaklarda esnekliklere başladı, sosyal mesafe ve maske kuralının hiçe sayıldığı görüldü.
İnsanlar yaşadıklarından ders almamış olmalı ki, birden bire aniden çiçek açılır gibi tekrar eski hayatlarına çok hızlı dönüş yaptılar ve sonrasında da yaşanan sonuçlar gün gibi gözler önünde. Kabus gibi görüntülerle sözlerle karşılaşıldı. Kimimiz tedbiri elden bırakmadı kimimiz ise göz ardı edip bize bulaşmaz deyip kendini saldı; salmakla yetinmedi kendini, çevresini riske atıp vaka sayısını tetikledi. Maske kolda çene altında rabbimin dediği olur diye diye.. Amenna herşey onun elinde; veren de alan da koruyan da esirgeyen de odur. Lâkin sen önlemini al kendine de bir başkasına da sebep olma.

Yetmedi ve başımıza geldi yakalandık. Fiziksel ve ruhsal olarak kabus gibi bir süreçle iç içeyiz. Sonrası ya çekilen dayanılmayacak ağrılı bir süreç, bulaştırma riski kaygısı, stresi bir yana dursun ah ile vah ile kendinin ya da sevdiklerinin endişesi hastalıkla çırpınmaya başlandı .Karantinadasın sevdiklerinde risk altında ne yapacağım ne olacak derken canını, canlarını riske alıp özveriyle fedakarlıkla bu dönemin baş kahramanlarını sağlık çalışanlarını aradık. Yardım istedik. Lakin bize birşey olmaz deyipte rahatça davrandığımızdan aylarca verdikleri mücadeleyi fedakarlığı çabayı hiçe çıkardığımız sağlık çalışanlarınında çoğu ne yazık ki hasta. Vaka sayısının artması ile filyasyon ekibi yetersiz kalıyor. Onlarda aynı şekilde hasta yada temaslı. Test için gelmelerini beklerken isyan ediyorsun, ilaç zamanında gelemiyor ya getirmelerini bekliyorsun o da ne zaman gelir sıra sana kac günde gelir Allah bilir yada kendi imkanınla gider ilacını alırsın. Ha test sonuçlarını beklerken bir de yoğunluktan sisteme geç düşmesinin kaygısı da ayrı bir stres. Bağırıp çağırıp duruyon tabi buna da gücün yetiyor ise. Kendi hatanı unutup duyarsızlığını göz ardı ettiğini unutup bir de sistemi ekibi suçluyorsun. Oysaki aylardır yapılan çağrılara uyarılara kulak asmadan hiç birşey den geri kalmamıştık. Evde kalmadık kalamadık; sokaklarda kahvelerde düğünlerde kurallara uymadan orda burda dolandık durduk. Şimdi ise isyan ediyoruz herşeye.
Artık bir silkelenip kendimize gelmenin vakti gelmiş de geçmiş de. Lütfen artık ciddiyetin farkına varalım başımıza gelmeden anlayıp ne kendimize ne sevdiklerimize sebep olup oldurmayalım... Kimseye sebebiyet verme sebep de olma. Tedbir senden takdir Allah'tan dır.